του τύπου…

ειδήσεις, κριτικές, επικαιρότητα και άλλα...


******************************************************


"…Στον ελληνισμό, μετέχει κάποιος εθελουσίως. Είναι τιμή και ευθύνη η ελληνική ταυτότητα. Η ελληνικότητα δεν επιβάλλεται, αλλά κερδίζεται και αποδεικνύεται με αγώνες, θυσίες και ήθος. Πρόκειται για θεϊκό χάρισμα και όχι για καταναγκασμό. Ο ελληνισμός κανέναν δεν παρακαλάει.

Όποιος δεν θέλει να είναι Έλληνας, κακό του κεφαλιού του. Ας αρκεσθεί στη μίζερη και ελεεινή σκοπιανή ιδιότητα ή ας παραμείνει στην πνευματική αναξιοπρέπεια του κακώς εννοούμενου τοπικισμού και της γκρίνιας για τα κονδύλια. Αυτά δεν τα λέω για να δικαιολογήσω την κρατική απραξία, ούτε για να εθελοτυφλούμε μπροστά στον κίνδυνο από τη διείσδυση των πρακτόρων. Χρειάζεται συνεχής άμυνα και αντίσταση. Αλλά συγχρόνως δεν πρέπει να αποδίδουμε στους αργυρώνητους κομιτατζήδες καμιά ιδιότητα φοβερού και τρομερού μαζικού κινήματος αφελληνισμού. Εάν σώσουμε το όνομα της Μακεδονίας, οι πρακτορίσκοι πιθανότατα θα εξαφανισθούν μία για πάντα. Θα τους καταπιεί η ίδια η Ιστορία…"





Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

"Μακεδονικά"



Μόλις κυκλοφόρησε...

Πρόλογος

Στο βιβλίο αυτό έχω συγκεντρώσει τρεις εργασίες μου με κεντρικό θέμα την Μακεδονία και ειδικότερα το ζήτημα της εθνολογικής σχέσης των αρχαίων Μακεδόνων με τα υπόλοιπα ελληνικά φύλα, το ζήτημα του γλωσσολογικού προσδιορισμού της λαλιάς των αρχαίων Μακεδόνων και τέλος το ακανθώδες ζήτημα του ιδιώματος που ομιλείται σε κάποιες περιοχές της σημερινής Μακεδονίας.
Η πρώτη εργασία, με τίτλο «Οι Γιαούνα Τακαμπάρα των Περσικών επιγραφών», αναρτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2009 στο ιστολόγιο «ΕΘΝΟ-ΛΟΓΙΚΑ» (http://ethnologic.blogspot.com/) και τον επόμενο χρόνο αναρτήθηκε στην ομογενειακή ιστοσελίδα Macedonia Evidence στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://macedonia-evidence.org/persians.html σε μετάφραση στα αγγλικά του διεθνώς γνωστού αρχαιολόγου Καθηγητή Στέφανου Γ. Μίλλερ (Stephen G. Miller), τον οποίο ευχαριστώ για μια ακόμα φορά.
Η δεύτερη εργασία, με τίτλο «Η γλώσσα των αρχαίων Μακεδόνων», περιλαμβάνει μια καταγραφή, αλλά και σύνθεση, των πλέον προσφάτων εξελίξεων και επιστημονικών συμπερασμάτων για το ζήτημα αυτό, ξεκαθαρίζοντας τις μέχρι τώρα αμφισβητήσεις και αμφιβολίες για την γλωσσολογική τοποθέτησή της. Σήμερα, η διεθνής επιστημονική κοινότητα, στην συντριπτική της πλειονότητα, αποδέχεται ότι η καθομιλουμένη στην Μακεδονία της κλασσικής περιόδου (5ος-4ος αιώνας π.Χ.) ήταν μια ακόμη ελληνική διάλεκτος. Πρωτοδημοσιεύθηκε στον τρίτο τόμο/τεύχος του περιοδικού «Νέος Ερμής ο Λόγιος» τον Νοέμβριο του 2011.
Στην τρίτη εργασία μου, με τίτλο «Το γλωσσικό ιδίωμα των γηγενών σε περιοχές της Μακεδονίας», επιχειρώ να προσεγγίσω εθνο-γλωσσολογικά το ιδίωμα που ομιλείται ακόμη σήμερα σε κάποιες περιοχές της Μακεδονίας, τα «εντόπικα/εντόπια» ή μακεδονικό πίτζιν, όπως το ονομάζω. Μια πρώτη περιληπτική παρουσίαση αυτής της εργασίας πραγματοποιήθηκε στην 5η πανελλήνια συνάντηση που οργανώθηκε από το περιοδικό «Άρδην» και την εφημερίδα «ρήξη» στην Έδεσσα στις 28-30 Αυγούστου 2008 και στην συνέχεια, στις 19 Οκτωβρίου 2008 αναρτήθηκε στην γνωστή ιστοσελίδα http://www.antibaro.gr/ αποσπώντας ενθουσιώδη σχόλια και κριτικές. Επίσης παρουσιάστηκε στο 10ο Παγκόσμιο Συνέδριο των Παμμακεδονικών Ενώσεων ανά την Υφήλιο, το οποίο διεξήχθη στο Λιτόχωρο της Πιερίας στις 9-12 Ιουλίου του 2009. Στα τρία χρόνια περίπου που μεσολάβησαν από τότε μέχρι σήμερα η εργασία αυτή βελτιώθηκε και συμπληρώθηκε με διαλεκτολογικούς χάρτες, σπάνιες φωτογραφίες-τεκμήρια, βιβλιογραφικές αναφορές κλπ, έτσι ώστε το τελικό κείμενο που περιλαμβάνεται εδώ, να είναι κατά το δυνατόν πιο άψογο.
Ελπίζω οι αναγνώστες, με την μελέτη αυτού του υλικού, να συμπληρώσουν ή να βελτιώσουν τις γνώσεις τους στα συγκεκριμένα θέματα.
ΔΕΕ

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Μνημονεύετε Παπαδιαμάντη...

Αλεξ. Παπαδιαμάντης Πίνακας Ν. Εγγονόπουλου


Τις ημύνθη περί πάτρης;

...Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος. Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλεπταί, εκατάστρεψαν το έθνος, ανάθεμά τους. Κάψιμο θέλουν όλοι τους! Τότε σ' εξεθέωναν οι προεστοί κ' οι 'γυφτοχαρατζήδες', τώρα σε 'αθεώνουν' οι βουλευταί κ' οι δήμαρχοι.

Αυτοί που είχαν το λύειν και το δεσμείν εις τα δύο κόμματα, τους έταζαν 'φούρνους με καρβέλια', δώσαντες αυτοίς ουχί πλείονας των είκοσι δραχμών μετρητά, απέναντι, καθώς τους είπαν, και παρακινήσαντες αυτούς να εξοδεύσουν κι απ' τη σακκούλα τους όσα θέλουν άφοβα, διότι θα πληρωθούν μέχρι λεπτού, σύμφωνα με τον λογαριασμόν, όν ήθελαν παρουσιάσουν.

Το τέρας το καλούμενον επιφανής τρέφει τη φυγοπονίαν, την θεσιθηρίαν, τον τραμπουκισμόν, τον κουτσαβακισμόν, την εις τους νόμους απείθειαν. Πλάττει αυλήν εξ αχρήστων ανθρώπων, στοιχείων φθοροποιών τα οποία τον περιστοιχίζουσι, παρασίτων τα οποία αποζώσιν εξ αυτού…

Μεταξύ δύο αντιπάλων μετερχομένων την αυτήν διαφθορά, θα επιτύχει εκείνος όστις ευπρεπέστερον φορεί το προσωπείον κ' επιδεξιώτερον τον κόθορνον.

Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεοκοπίας.

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης,
στην εφημερίδα «Ακρόπολις» 115 χρόνια πριν...


Σημ. ΔΕΕ: Το παραπάνω κείμενο δεν αποτελεί ένα ενιαίο άρθρο του Αλεξ. Παπαδ. αλλά προέρχεται από διαφορετικά άρθρα και έργα του μεγάλου Σκιαθίτη. Μου άρεσε όπως το βρήκα και το αναδημοσίευσα. Το βασικό τμήμα πάντως προέρχεται από το άρθρο του με τίτλο "Οιωνός" που όντως δημοσιεύθηκε στην Εφημ. "ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ" την 1η Ιανουαρίου 1896

 

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Έλληνες και νεοέλληνες

Φρειδερίκος Νίτσε (1844-1900)



...Αποδεδειγμένα, σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του, ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες. Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν (οι δυτικοευρωπαίοι) δημιούργησαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στην σύγκριση του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνόταν, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.
Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος θα ξεσπάσει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικό (για κάθε εποχή) ό,τι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του. Μα ποιοι, επιτέλους, είναι αυτοί των όποιων η ιστορική αίγλη υπήρξε τόσο εφήμερη, οι θεσμοί τους τόσο περιορισμένοι, τα ήθη τους αμφίβολα έως απαράδεκτα και οι όποιοι απαιτούν μια εξαίρετη θέση ανάμεσα στα έθνη, μια θέση πάνω από το πλήθος;
Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο με το όποιο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε από αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μισούς, έχουν αποδεδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους. Έτσι οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες.
Βεβαία, που και που, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχομένου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνιόχους (Έλληνες), οι όποιοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα!

Φρειδερίκος Νίτσε,
"Η Γένεση της Τραγωδίας"

http://ethnologic.blogspot.com/2011/05/blog-post_3380.html

Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Για τις "Σπίθες"


ΕΠΙΒΑΤΕΣ, ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΕΣ Ή ΕΠΙΒΗΤΟΡΕΣ;
(Ανοιχτή επιστολή στον Μίκη Θεοδωράκη και την Συμβουλευτική)

"Στην ευρεία έννοιά του ο μακιαβελισμός προσέλαβε διαφορετικό αμοραλιστικό και δημώδες περιεχόμενο, σύμφωνα με το οποίο επιτρέπεται η άρση κάθε ηθικού φραγμού, μηχανορραφία και η δολοπλοκία για την επίτευξη προσωπικών στόχων, ακόμα και άνομων, στα πλαίσια των ρυθμιστικών κανόνων μιας κοινωνικής ομάδας ή οποιασδήποτε μορφής κοινότητας."

Μαζί με τις χιλιάδες ενεργά μέλη και φίλους της Σπίθας σε όλη την Ελλάδα παρακολουθούμε με έκπληξη και οδύνη την «κρίση» που προκάλεσαν και συντηρούν (με καταστροφικό και αυτοκαταστροφικό τρόπο) οι προσωπικές στρατηγικές και η εξουσιαστική μανία για τον έλεγχο του κινήματος, πριν αυτό καν αποκτήσει πολιτική υπόσταση. Οι παλινωδίες της συζήτησης για την οργανωτική μορφή δεν ήταν παρά η έκφραση της σπουδής των εραστών της μικροεξουσίας, αυτών που ζουν σε έναν κόσμο διαρκούς παλατιανής ραδιουργίας. Οι χαρακτηρισμοί της «αντιπαράθεσης», οι στάσεις του τύπου «φεύγω γιατί δεν έγινε το δικό μου», η ευκολία της χρήσης όρων όπως «παρακράτος», «φασισμός», «εκκόλαψη μελανοχιτώνων» κοσμούν την επίσημη ιστοσελίδα του κινήματος προσφέροντας απεριόριστο υλικό και επιχειρήματα στους άσπονδους φίλους και εχθρούς.

Όλοι όσοι απεργάζονται την δυσφήμιση και την καταστροφή των ελπίδων που γέννησε η Σπίθα δεν χρειάζεται να αντλήσουν από κάπου αλλού την τεκμηρίωση της συκοφαντικής τους υπονόμευσης, όσα χρειάζονται τους διατίθενται απλόχερα από «επώνυμα στελέχη» του κινήματος. Δυστυχώς δεν αρκεί να δηλώσεις «απεταξάμην» του ύφους και ήθους του πολιτικού κατεστημένου που οδήγησε την πατρίδα μας στην εκπόρνευση, δεν αρκεί να ευαγγελίζεσαι απλά το καινούργιο, χρειάζεται να αποτινάξεις στην πράξη αυτές τις στάσεις και συμπεριφορές. Και από ότι αποδεικνύεται κάποια «στελέχη» που ανέδειξαν σε πεμπτουσία της πολιτικής τους συμβολής την θεοποίηση της φιγούρας του Μίκη Θεοδωράκη, την αυλοκολακεία και βέβαια την κατοχή των ηλεκτρονικών κωδικών ελέγχου της επικοινωνίας, δεν το έπραξαν.

Υπήρξαν δύο διακριτές από ιδεολογική αφετηρία αλλά συγκλίνουσες ως προς το αποτέλεσμα και τις συνέπειες προσωπικές στρατηγικές:
Η μία αυτή του συγκεντρωτισμού / κονιορτοποίησης της βάσης του κινήματος, που αναδείκνυε ως ρυθμιστή τον διαχειριστή της «ηλεκτρονικής διακυβέρνησης» και υποβάθμιζε την πολιτική διεργασία σε μια σούπα συζήτησης μπλόγκ και ηλεκτρονικών δημοψηφισμάτων. Ήταν η πρόταση του κυρίου Δημητροκάλη.
Η δεύτερη ήταν μια παραδοσιακή συνταγή των πιο λαμπρών παραδόσεων της αριστεράς του πληκτρολόγιου. Ανάδειξη συντονιστικών οργάνων πριν υπάρξει δράση για να συντονιστεί, δημιουργία οργάνων παραγωγής πολιτικού λόγου ο οποίος αφαιρείται από την βάση. Ήταν η πρόταση που αναρτήθηκε ανώνυμα και που η αποκαθήλωση της προκάλεσε την μήνη των κυρίων Καζάκη - Ληναίου.

Το ζήτημα δεν είναι βέβαια ότι αντιπαρατίθενται απόψεις και θέσεις, το ζήτημα είναι η επιλογή του οργανωτικού ως βασικό πεδίο ιδεολογικής αντιπαράθεσης, που ανάλωνε μια ενέργεια που έπρεπε να διοχετευτεί προς την κοινωνία, ώστε η Σπίθα να υπάρξει ως κίνημα κι όχι μόνο ως εξαγγελία και προσδοκία. Και βέβαια η ποιότητα της αντιπαράθεσης και η αδιαφορία για την φθορά που προκαλούν στην δημόσια εικόνα της Σπίθας, υπήρξε αποκαλυπτική για τις πραγματικές στοχεύσεις των δύο μονομάχων. Αυτό που τους ένοιαζε ήταν ο έλεγχος, άσχετα αν ο έλεγχος θα είχε ως αποτέλεσμα να μικραίνουν την Σπίθα στα δικά τους μέτρα.

Συναγωνιστές, η πρόκληση είναι μπροστά μας: Ή θα επιλέξουμε να ενταθούμε στα «στρατόπεδα» που στήνουν εντός και εκτός Σπίθας αυτοί οι κύριοι, ή θα τους αφήσουμε πίσω συνεχίζοντας να αναπτύσσουμε το εγχείρημα ώστε να εξελιχθεί σε κίνημα. Η κατάσταση της οπαδοποίησης των τοπικών Σπιθών και οι δημόσιες παρεμβάσεις τους σε ένα πεδίο ναρκοθετημένο από τις λογικές των λαθρεπιβατών και των επιβητόρων, είναι η παγίδα την οποία πρέπει να αποφύγουμε, αν θέλουμε να τιμήσουμε τους λόγους που μας έκαναν να συνταχθούμε με το εγχείρημα. Ας πάρουν αυτοί τον δρόμο τους για να χαράξουμε κι εμείς τον δικό μας. Στο κάτω - κάτω όπως λέει κι ο 'Ύμνος στην Ελευθερία: «αν μισιούνται ανάμεσα τους δεν τους πρέπει ελευθεριά».

Αυτή την στιγμή, στιγμή κρίσης που ήρθε πολύ πρόωρα, οι ενεργοί πολίτες, οι τοπικές σπίθες, η Συμβουλευτική αλλά και ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης προσωπικά, έχουμε την βαριά ευθύνη να προστατέψουμε από τους μακιαβελικούς του παλιού κόσμου, όχι μόνο τον αγώνα και τον δρόμο που έχουμε ήδη διανύσει, αλλά και τις προσδοκίες που έχουμε δημιουργήσει, τον δρόμο του αύριο.

Θεσσαλονίκη 12 Απρίλη 2011
Θανάσης Τζιούμπας,
μέλος της 1ης Σπίθας Κέντρου Θεσσαλονίκης


Σάββατο 23 Απριλίου 2011

Καλή Ανάσταση!


Καλή Ανάσταση, προσωπική και Εθνική!

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Η ανύπαρκτη "μακεδονική" γλώσσα

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες
Κτήριο Β

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο:
«Χωρίς όνομα» η …γλώσσα των Σκοπίων

Ένα σημαντικό γεγονός, το οποίο περάσανε στα ψιλά στα μέσα ενημέρωσης των Σκοπίων, είναι η απόφαση της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που συνήλθε στις 4 Απριλίου 2011 και αποφάσισε ότι η …ονομασία της γλώσσας του σκοπιανού κράτους είναι η «επίσημη γλώσσα του κράτους της πΓΔΜ», χωρίς να αναφέρεται κάποια ιδιαίτερη ονομασία.
Σε ψήφισμά του το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητάει την, εκ νέου, άμεση έναρξη των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της πΓΔΜ στην ΕΕ και εκφράζει τη λύπη του ότι δεν έχουν εισακουσθεί οι προηγούμενες συστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι βουλευτές, εξάλλου, διαμαρτυρήθηκαν με το ανεπίλυτο της ονομασίας που εμποδίζει την ένταξη της πΓΔΜ στην ΕΕ. Τόνισαν, για άλλη μια φορά, ότι «οι δύο πλευρές πρέπει να επιλύσουν τα διμερή προβλήματα με πνεύμα καλής γειτονίας, λαμβάνοντας υπόψη το γενικότερο συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Το ψήφισμα απαιτεί, επίσης, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο της ΕΕ να προβεί στη σύνταξη ενός μηχανισμού διαιτησίας που θα επιτρέπει την επίλυση διμερών προβλημάτων μεταξύ των υποψηφίων μελών και των κρατών μελών και μεταξύ κρατών μελών της ΕΕ. Ο Ευρωπαίος Επίτροπος της διεύρυνσης καλείται να συνδράμει στην επίτευξη συμφωνίας σχετικά με το θέμα της ονομασίας και να προτείνει μέτρα πολιτικής με πλήρη σεβασμό των διαδικασιών για τις διαπραγματεύσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στον ΟΗΕ.
«Η εξεύρεση λύσης στη διαφορά», σύμφωνα με το κείμενο του ψηφίσματος, «αποτελεί δοκιμή της εξωτερικής πολιτικής ΕΕ, βάσει της συνθήκης της Λισαβόνας καθώς και την ικανότητα της Ένωσης για την επίλυση διεθνών διαφορών στα σύνορά της».
Στο ψήφισμα συμπεριλαμβάνεται και η ονομασία της γλώσσας των Σκοπίων που καθορίζεται ως «επίσημη γλώσσα του κράτους της πΓΔΜ» και αποφεύγεται οποιαδήποτε άλλη ονομασία, ή δεν χρησιμοποιείται καθόλου το επίθετο ‘μακεδονική’, ‘σλαβομακεδονική’ ή «γλώσσα της μακεδονικής ή σλαβομακεδονικής κυβέρνησης».
Οι Έλληνες ευρωβουλευτές είχαν υποβάλει αρκετές τροπολογίες στις οποίες απαιτούν την εξάλειψη του επιθέτου «μακεδονικός/ή» και αναμένεται, αύριο, η τελική έγκριση του ψηφίσματος. Μόνο ο βρετανός ευρωβουλευτής Charles Tannock απαίτησε στην τροποποίηση να χρησιμοποιείται όρος «μακεδονική» στη γλώσσα στων Σκοπίων αντί του όρου «επίσημη γλώσσα της πΓΔΜ».

Τίτλος: «Официјален, наместо македонски јазик»
Δημοσίευση: Дневник, 6.4.2011. 12:52

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος

http://www.echedoros-a.gr/2011/04/blog-post_8028.html
 

Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

EOKA

Ο στρατηγός Γρίβας-Διγενής με τους συμπολεμιστές του, κάπου στα κυπριακά βουνά...


Σαν σήμερα πριν από 56 χρόνια, την 1η Απριλίου 1955 ξεκίνησε ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας στην Κύπρο εναντίον των Άγγλων αποικιοκρατών.

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΜΑΣ !

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ !

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΙΣ ΘΥΣΙΕΣ ΤΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΚΕΛ, ΠΟΥ ΑΠΕΙΧΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ !





Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Υπάρχουν Σλαβομακεδόνες;


Με ένα σημαντικό άρθρο του ο Κ. Χολέβας ξεκαθαρίζει ένα ζήτημα, το οποίο από άγνοια, ημιμάθεια ή ιδεοπληξία, ορισμένοι το επαναφέρουν συχνά στην επιφάνεια, Αναφέρομαι στον περιβόητο όρο Σλαβομακεδόνες, που προέκυψε ως συνέπεια των αποφάσεων της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας (ΒΚΟ) στις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα, οι οποίες επικυρώθηκαν οριστικά από το 5ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς (17-6 έως 8-7-1924), που δέχθηκε ως ορθό και επαναστατικό το σύνθημα της ΒΚΟ για "ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη".
Η θέση αυτή υιοθετήθηκε πλήρως στο Τρίτο Έκτακτο Συνέδριο του ΣΕΚΕ (Κ) που διεξήχθη από 26-11 έως 3-12-1924, με την επικράτηση της γραμμής Πουλιόπουλου, ο οποίος κατέλαβε τη θέση του γενικού γραμματέα και το ΣΕΚΕ(Κ) μετονομάσθηκε σε ΚΚΕ. Ο όρος ανασύρεται κατά περίπτωση για να περιγράψει μια φαντασιακή εθνότητα, την οποία Σκοπιανοί και σκοπιανολάγνοι κάθε αποχρώσεως και προελεύσεως χρησιμοποιούν κατά κόρον ως βάση της επιχειρηματολογίας τους. Πιστεύω ότι το κείμενο που ακολουθεί πρέπει να μελετηθεί πολύ προσεκτικά.
ΔΕΕ
Λανθασμένοι οι όροι
Σλαβομακεδονία και Σλαβομακεδόνες
Του Κωνσταντίνου Χολέβα

Από τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης κ. Γιάννη Μπουτάρη και από ορισμένους άλλους Έλληνες προτείνεται ο όρος «Σλαβομακεδονία» ως μία μέση λύση για το πρόβλημα της ονομασίας του γειτονικού μας κράτους των Σκοπίων. Πρόκειται για λανθασμένη και ουτοπική πρόταση.
Πρώτον, διότι δεν πρόκειται ποτέ να δεχθούν αυτό το όνομα οι Αλβανοί, οι οποίοι αποτελούν το 30% του πληθυσμού της ΦΥΡΟΜ. Ήδη με την δύναμη των όπλων έδειξαν το 2001 την άρνησή τους να παραμείνουν μία απλή μειονότητα και καθημερινά αμφισβητούν τον κυρίαρχο ρόλο της σλαβικής πλειοψηφίας. Το κράτος των Σκοπίων είναι πολυεθνικό και ο όρος Σλαβομακεδονία εξυπηρετεί μόνο τη μεγαλύτερη εθνική κοινότητα τους Σλάβους ψευδομακεδόνες.
Δεύτερον, ούτε από πλευράς κυβερνήσεως και σλαβικής πλειοψηφίας στη ΦΥΡΟΜ υπάρχει διάθεση να δεχθούν ένα τέτοιο όνομα. Οι κυβερνώντες τη γείτονα χώρα επιδεικνύουν συνεχώς μεγαλύτερη αδιαλλαξία.
Τρίτον, διότι ούτε τα ελληνικά συμφέροντα εξυπηρετεί ένα τέτοιο όνομα. Αν με δική μας υπογραφή –ό μη γένοιτο-αναγνωρίσουμε αυτό το κράτος με όνομα που θα περιέχει τον όρο Μακεδονία, τότε σε λίγα χρόνια θα περιπέσει σε αχρησία το πρώτο συνθετικό (σλαβο-) και θα παραμένει διεθνώς το όνομα «Μακεδονία». Σκέτο και μόνο του. Και μάλιστα με τη δική μας υπογραφή. Σε τέτοια σύνθετα ονόματα συνήθως φεύγει γρήγορα το αδύναμο μέρος και μένει σε διεθνή χρήση το ιστορικά και γεωγραφικά ισχυρότερο. Θυμίζω την Υπεριορδανία, η οποία ιδρύθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σε εδάφη υπό βρετανική τότε εντολή. Πολύ σύντομα έφυγε με απόφαση του Κοινοβουλίου το «Υπέρ» και η χώρα έγινε διεθνώς γνωστή ως Ιορδανία (στα αγγλικά λεγόταν Transjordan και έμεινε μόνο το Jordan, που αναφέρεται στον ιστορικό ποταμό Ιορδάνη).
Λανθασμένη, ιστορικά ατεκμηρίωτη και εθνικώς ασύμφορη είναι εξάλλου η χρήση εκ μέρους Ελλήνων συγγραφέων του όρου «Σλαβομακεδόνες», είτε χρησιμοποιείται για τους κατοίκους της ΦΥΡΟΜ είτε για τους Έλληνες Σλαβοφώνους-διγλώσσους της Βορείου Ελλάδος.
Οι κάτοικοι της ΦΥΡΟΜ αποτελούν, όπως προανέφερα, ένα πολυεθνικό μωσαϊκό. Όσοι από αυτούς είναι Σλαβικής καταγωγής είναι Σέρβοι ή Βούλγαροι, άρα δεν είναι Μακεδόνες. Η σερβική μειονότητα στα Σκόπια είναι αναγνωρισμένη και έχει δικό της κόμμα. Η βουλγαρική εθνική καταγωγή ενοχλεί την ηγεσία, διότι θυμίζει ότι το 1941 οι κάτοικοι των Σκοπίων υποδέχθηκαν τα γερμανοβουλγαρικά στρατεύματα με βουλγαρικές σημαίες. Επιπλέον αν αποδεχθούν επισήμως ότι οι περισσότεροι Σκοπιανοί είναι Βούλγαροι, τότε καταρρέει ο μύθος του «μακεδονικού έθνους». Πάντως πολλοί πολίτες της ΦΥΡΟΜ αποκτούν βουλγαρικό διαβατήριο και ο πιο γνωστός από αυτούς είναι ο πρώην Πρωθυπουργός Λιούπτσο Γκεοργκίεφσκι. Είναι χαρακτηριστική δήλωσή του το καλοκαίρι του 2008 ότι θέλει να αναλάβει Πρέσβυς της Βουλγαρίας στα Σκόπια. Ένας από τους πρώτους μετακομμουνιστικούς θιασώτες του «μακεδονισμού» τώρα καταφέρει ισχυρό πλήγμα στο τεχνητό αυτό έθνος προσθέτοντας επιπλέον ότι ουδεμία σχέση έχουν οι συμπολίτες του με τον Αλέξανδρο και τον Φίλιππο! Άρα οι Σλάβοι της ΦΥΡΟΜ δεν είναι Μακεδόνες. Όσοι όμως κάτοικοι της χώρας είναι πράγματι Μακεδόνες δεν είναι Σλάβοι. Διότι πρόκειται για τους ελληνικής καταγωγής, οι οποίοι ανήκουν σε δύο διακριτές ομάδες:
α) Τους γηγενείς Βλαχόφωνους Έλληνες του Μοναστηρίου, της Αχρίδας, της Ρέσνας, της Γευγελής, του Κρουσόβου, του Μοριχόβου κ.λπ. Τους έχουμε εγκαταλείψει επί δεκαετίες και είναι καιρός να τους καταμετρήσουμε μέσω της επίσημης απογραφής των Σκοπίων του Απριλίου 2011.
β) Τους πολιτικούς πρόσφυγες που έφυγαν από την Ελλάδα μετά τα δραματικά γεγονότα του 1946-49. Άρα: Στη ΦΥΡΟΜ υπάρχουν Σλάβοι που δεν είναι Μακεδόνες, υπάρχουν και Μακεδόνες που δεν είναι Σλάβοι διότι είναι Έλληνες, αλλά δεν υπάρχουν «Σλαβομακεδόνες».
Σε ιστορικές μελέτες συναντούμε τον όρο «Σλαβομακεδόνες» ως προσπάθεια προσδιορισμού των σλαβοφώνων-διγλώσσων κατοίκων της Βορείου Ελλάδος. Οι άνθρωποι, όμως, αυτοί κατά την περίοδο των ελληνοβουλγαρικών συγκρούσεων 1878-1943 δήλωναν είτε Έλληνες (οι Πατριαρχικοί του Μακεδονικού Αγώνος) είτε Βούλγαροι (οι Εξαρχικοί του Μακεδονικού Αγώνος). Ουδέποτε οι ίδιοι δήλωναν Σλαβομακεδόνες ούτε υπάρχει τέτοια εθνότητα σε Οθωμανικά έγγραφα ή σε αναφορές Ευρωπαίων διπλωματών ή περιηγητών. Ο όρος κατασκευάσθηκε από τη βιασύνη κάποιων Ελλήνων γραφειοκρατών να περιγράψουν τους σλαβοφώνους γύρω στο 1920-1930 χωρίς όμως να τους πουν «Βουλγαροφώνους». Υπήρχε τότε μεγάλη ανησυχία στην Αθήνα για τον βουλγαρικό αλυτρωτισμό και ο τεχνητός αυτός όρος θεωρήθηκε –κακώς- σαν μία λύση.

Το σύνθημα, γραμμένο σε τοίχο ενός χωριού στον Γράμμο, που φωτογραφήθηκε μετά την απελευθέρωσή του το 1949 από τον Εθνικό Στρατό, αναφέρει: "Ζήτω το 1ο παμμακεδονικό Συνέδριο της κομμουνιστικής οργάνωσης της αιγαιατικής Μακεδονίας". Από κάτω υπάρχει και η ...επικύρωση από το ΚΚΕ!

Ιδιαίτερη πολιτική φόρτιση πήρε η ονομασία «Σλαβομακεδόνες» κατά την περίοδο 1943-1944. Τότε υπήρχαν στη Δυτική και Κεντρική Μακεδονία ολιγάριθμοι συμπατριώτες μας που εντάχθηκαν στη Βουλγαρική προπαγάνδα και προέβησαν σε σφαγές εναντίον Ελλήνων. Μην ξεχνούμε ότι οι Βούλγαροι φασίστες ήσαν η τρίτη κατοχική δύναμη μαζί με τους Γερμανούς του Χίτλερ και τους Ιταλούς του Μουσσολίνι. Όταν, όμως, άρχισε να καταρρέει ο άξονας φασισμού-ναζισμού με τις πρώτες νίκες των Συμμάχων, τότε οι συνεργάτες της βουλγαρικής ΟΧΡΑΝΑ στη Μακεδονία αποφάσισαν να αλλάξουν ιδεολογία και εθνικότητα. Μέσα σε μιά νύκτα από Βουλγαρόφιλοι ακροδεξιοί έγιναν Γιουγκοσλάβοι αριστεροί, οπαδοί του Τίτο. Και τους εξυπηρέτησε ο τεχνητός όρος «Σλαβομακεδόνες». Είναι μάλιστα γνωστή και η δράση του Σλαβομακεδονικού ΕΑΜ, του αποσχιστικού ΣΝΟΦ με τα σλαβικά αρχικά του, που συνεργάσθηκε με το ΚΚΕ, παρά τις επιμέρους διαφωνίες.
Συμπέρασμα: Ας σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τους όρους Σλαβομακεδονία και Σλαβομακεδόνες, διότι είναι λανθασμένοι, διπλωματικά επικίνδυνοι και ιστορικά ταυτισμένοι με κινήματα που ήθελαν να αποσχίσουν τη Μακεδονία και τη Θράκη από την Ελλάδα.
Κ.Χ. 22.1.2011


Σημ. ΔΕΕ: Οι επισημάνσεις δεν υπήρχαν στο αρχικό κείμενο. Για την "πατρότητα" του όρου που πρωτοεμφανίσθηκε την δεκαετία του 1920 υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές.

Πηγή: http://ethnologic.blogspot.com/2011/02/blog-post_19.html

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Β. Ήπειρος 1914


ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ

Το ημερολόγιο έδειχνε 17 Φεβρουαρίου του 1914, όταν η επαναστατική και αυτόνομος κυβέρνησις του Γεωργίου Ζωγράφου, κήρυττε την Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου, η οποία το 1913 είχε παραχωρηθεί στην Αλβανία έπειτα από τις ανίερες πιέσεις της Ιταλίας και της "καλής μας συμμάχου" Αγγλίας. Οι αυτονομιστικές τουφεκιές εκείνη τη μέρα έσκιζαν τον αέρα της Κορυτσάς κάνοντας υπερήφανους τους απανταχού Έλληνες και ταυτόχρονα γεμίζοντας τις καρδιές των Βορειοηπειρωτών αδελφών μας με το μεγάλο πόθο της Ενώσεως. Ένας πόθος που δυστυχώς, επανειλημμένως επροδόθη από το εθνομηδενιστικό ελλαδικό κράτος και τους αντιπροσώπους του.

Σήμερα η Βόρειος Ήπειρος στενάζει υπό το δυσβάσταχτο αλβανικό ζυγό, περισσότερο και από την εποχή του απανθρώπου και απολυταρχικού καθεστώτος του Χότζα. Ήταν η εποχή που ένα τμήμα του ελληνισμού, γνώριζε από πρώτο χέρι το μισαλλόδοξο και δολοφονικό πρόσωπο του αιμοσταγούς κομμουνισμού. Σήμερα τα αδέρφια μας οι Βορειοηπειρώτες, αυτοί οι γνήσιοι απόγονοι του Βασιλέως Πύρρου, βλέπουν τις περιουσίες τους να αρπάζονται από το καθεστώς του διακονιάρη του Μπερίσα. Απειλούνται κατά τη διάρκεια των εκλογών και δολοφονούνται εάν τολμήσουν να μιλήσουν τη μητρική τους γλώσσα,την ελληνική. Πρόσφατο παράδειγμα η δολοφονία ενός νέου παιδιού στη Χειμάρρα τον περασμένο Αύγουστο. Βλέπετε κύριοι αντιρατσιστές και λοιποί υπέρμαχοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν πέρασε και πολύς καιρός που ο νέος Εθνομάρτυρας Αριστοτέλης Γκούμας έπεφτε νεκρός από τις δολοφονικές ορέξεις των Αλβανών. Δεν είδαμε να διαμαρτύρεστε, ούτε να κάνετε καμιά πορεία όπως συνηθίζετε ,όταν πρόκειται για διάφορους καμηλιέρηδες.

Από την άλλη πλευρά το ανύπαρκτο ελλαδικό κράτος συνεχίζει την ίδια αδιάφορη στάση που φορά το διπλωματικό προσωπείο, εμφορούμενο πάντα από του κανόνες της ρεάλ πολιτίκ. Έτσι όμως ο ελληνισμός ουδέποτε κατάφερε το παραμικρό.

Με αφορμή την επέτειο της Αυτονομίας, ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος καλεί τους απανταχού Βορειοηπειρώτες σε συσπείρωση μακριά από μικροπολιτικές και ανούσιες έριδες. Αδέρφια οργανωθείτε, ξεσηκωθείτε και πολεμήστε για τα δίκαιά σας. Μην κάνετε στιγμή πίσω.. Υψώστε το ενωτικό λάβαρο και ζητήστε έστω και την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας και να 'στε σίγουροι ότι δε θα αργήσει η ώρα που ο ελληνικός στρατός θα προελάσει στα τιμημένα ηπειρώτικα βουνά. Στα βουνά που ακόμη και σήμερα ακούγεται το "ΟΧΙ" και οι ιαχές για "αέρα". Κλείνοντας κάνουμε έκκληση σε όλους τους Έλληνες αδερφούς μας στη Βόρειο Ήπειρο να ορθώσουν το γρανιτένιο τους ανάστημα και στην προσεχή απογραφή να δηλώσουν ξεκάθαρα και χωρίς κανένα φόβο την ελληνική τους ιθαγένεια.. Καλό αγώνα.




Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

Καταδίκη για τα καμώματα της Αποστολάκη!


Καταδίκη της Ελληνικής Βουλής
από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο!

Η καθαρά Συντεχνιακή Απόφαση των Ελλήνων Βουλευτών να αρνηθούν να αφαιρέσουν τη Βουλευτική Ασυλία της Μιλένας Αποστολάκη, στην προσπάθεια τους να την προστατεύσουν από μια Μήνυση που κατέθεσε εναντίον της ο πρώην σύζυγός της εισαγωγέας αυτοκινήτων, Συγγελίδης... καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και η ΕΛληνική Βουλή, πρέπει να πληρώσει πρόστιμο 12.000 ευρώ στο Συγγελίδη και 7.000 ευρώ τα δικαστικά έξοδα! Πρόκειται για μια ιστορική απόφαση που θα γίνει μέγα θέμα, εκτός αν το θάψουν τα ΜΜΕ, όχι μόνον γιατί αποκαλύπτει περίτρανα τον απαράδεκτο Συντεχνιακό τρόπο με τον οποίον σκέπτονται και συμπεριφέρονται οι Έλληνες Βουλευτές, αλλά επιβεβαιώνει την κατάχρηση της Βουλευτικής Ασυλίας και σε θέματα που δεν έχουν καμία σχέση με τις Πολιτικές Ενέργειες των Βουλευτών, και κατ' επέκταση επισφραγίζουν τις κατηγορίες περί Διαφθοράς!
Οι Έλληνες Βουλευτές αρνήθηκαν να αφαιρέσουν τη Βουλευτική Ασυλία από την Μιλένα Αποστολάκη, προκειμένου να δικαστεί γιατί αθέτησε τη συμφωνία να βλέπει ο πρώην συζυγός της τα παιδιά του μετά από το χωρισμό τους, με αποτέλεσμα ο πετυχημένος επιχειρηματίας, να στραφεί στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια και να δικαιωθεί!


Πηγή: http://hellenicinterest.blogspot.com/2011/02/blog-post_15.html

Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Τηλεόραση